จ้อง - เจรียงคำ
หลังสิ้นสุดเนื้อหา..คำว่าจบ
เหมือนถูกตบใบหน้า..ชาทั้งแผง
น้ำตาคลอหยดใสเอ่อไหลแรง
เจ็บทิ่มแทงเนื้อในเกินใจทน
ทยอยพรั่งหลั่งพรู อยู่มิขาด
สุดอนาถน้ำตาลาร่วงหล่น
สะอื้นครวญทวนช้ำอย่างจำนน
นี่นะหรือคือคน...เคยรักกัน
หยดน้ำตาครานี้หรือมีหยุด
เหมือนมันผุดหลุดผล็อยจากร้อยฝัน
ที่สั่งสมล้มครืนราวหมื่นวัน
ทีละชั้นกลั่นช้ำเป็นน้ำตา
ทุกซอกทรวงแทรกรวมทุกความปวด
ค่อยค่อยพรวดพุ่งแหวกเหมือนแหกผ่า
แสบทะลวงทรวงเยื่อเหมือนเกลือทา
โอ้ชีวายับเยินสุดเกินยั้ง
จะทนอยู่ต่อไป...โดยไร้รัก
จะทนหักห้ามใจ...โดยไร้หวัง
จะทนได้อย่างไร...ด้วยใจพัง
ในเมื่อยังมิอาจ..ตัดขาดรัก
จะต้องทำเช่นใด..ให้ใจเ