ละอองน้ำ
เหือด...
มีมือเปื้อนเลือด...สะกิดข้างหลัง
เหยื่อ...
เราต่างเป็นเหยื่อ...เมื่อไม่ระวัง
ใครจะผิด...ใครจะผลั้ง...ไม่เท่าที่เราต่าง
...ตั้งใจ...
เมื่อ...ไม่อาจจะยึด...อารมณ์
...จม...กับคำว่า...กูต้องชนะ...ไม่ว่าหนไหน
กระเสือกกระสน...กระส่ายหาทุกทาง...เพื่อ...อย่างใจ
ความกระหยิ่มกำลังล่อไว้...มัดด้วยบ่วงเส้นใหญ่...จากตีนขึ้นไป
...จนถึงคอ...
มือเปื้อนเลือด...สะกิดข้างหลัง
บอกว่าระวัง...ในความชั่ว...ไม่มีใครเป็นต่อ
บ่วงที่พันไว้...ค่อยๆทบขึ้นไป...เพราะรอ...
เมื่อจบจังหวะแล้วล่ะก็...อากาศคงไม่พอ...
...จะหายใจ...
และเมื่อเลือดในกาย...เหือดลง
ก็ไม่อาจจะมีปัญญาปลดปลง...ความผิดที่ก่
799
7
0
หน้าส่วนตัว
