พุด
ฝากดอกไม้รายรอบเรือน..คล้องใจเจ้า..
ฟังเสียงฝนหล่นลาจากฟ้าหนาว
ยินเสียงพราวหยาดวสันต์ระรินร่ำ
หอมจำปีคลี่นวลท่ามฝนพรำ
ไร้แสงจันทร์สิ้นแสงดาวหนาวนวลใจ
คิดถึงเอยแสนคิดถึง
ใครคนหนึ่งสุดขอบฟ้า ณ..หนไหน
ดั่งนกน้อยพเนจรรอนแรมไกล
พรากวิมานไพรวิมานดินถิ่นรวงรัง
ฝากอ้อมรักอ้อมใจไปกอดเจ้า
คลายเหน็บหนาวจากอกอุ่นกระซิบสั่ง
กลับบ้านเราเสียทีได้หรือยัง
คนอยู่หลังเฝ้ารอจนท้อใจ..
ฝากดอกไม้รายรอบเรือนคล้องใจเจ้า
ฝากดวงดาวในคืนค่ำฟ้าไสว
ฝากจันทราแทนค่าคำว่าภาคภูมิใจ
ฝากดวงใจเคียงคุ้มขวัญนิรันดร...!
......................................
ฉัน...ตื่นขึ้นมา
ด้วยเ
1805
9
0
หน้าส่วนตัว
