มองคนนอนข้างกายวุ่นวายจิต ลองเพ่งพิศก็น่ารักเป็นหนักหนา ยังซาบซ่านหวานหยดรสกามา แต่ทว่าเจ็บแปลบแสบดวงแด คิดถึงหน้าขวัญใจที่ไกลห่าง ระยะทางห่างไกลทำใจแพ้ เมื่อความเหงารบกวนใจปรวนแปร ใจแน่วแน่ต้องแพ้พ่ายกายแนบเนาว์ ลีลารักทุกตอนย้อนแทงอก ตกนรกหมองไหม้ไฟแผดเผา หวังจะลดความเหว่ว้าให้บางเบา แต่เห็นหน้าของเจ้าคอยเว้าวอน เมื่อพลั้งพลาดเผลอใจจึงได้รู้ รักที่อยู่ในใจเกินไถ่ถอน นี่ครั้งแรกครั้งสุดท้ายใช่แน่นอน ไม่สั่นคลอนรักแท้แน่คือเธอ