\"ลุงรอง
คอย
กดโทรไป ทำไม ไม่รับสาย
หรือเหนื่อยกาย เหนื่อยใจ กระไรหนอ
ไม่เห็นใจ คนหวัง ยังเฝ้ารอ
กดจนท้อ ไยมาทำ ให้ช้ำใจ
มีเรื่องราว อะไร ใครเล่ารู้
เหมือนปิดหู ปิดตา พาหม่นไหม้
ยิ่งเงียบหาย ยิ่งห่วง หนักทรวงใน
ช่างทำได้ หนอนาง ช่างใจดำ
ไม่พอใจ สิ่งใด ก็ให้บอก
ทนช้ำชอก น้ำตารื้น ทนกลืนกล้ำ
หรือมีงาน สำคัญ พลันต้องทำ
รอเพียงคำ ตอบสักน้อย ค่อยผ่อนคลาย
มีเพียงเสียง บันทึกไว้ ให้โทรกลับ
ในหัวใจ วูบวับ ไม่รับสาย
ในสมอง คิดหมุน อยู่วุ่นวาย
หรือเธอหน่าย แล้วซิหนอ พาท้อใจ
อยากได้ยิน แค่เสียง สำเนียงตอบ
ช่วยปลุกปลอบ ใจนี้ ที่หวั่นไห