จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
จะรอรักนางไปด้วยใจเหงา
หรือเร่งเร้าจู่โจมประโลมหวง
พิศพักตร์คราหนึ่งซึ้งในทรวง
ดุจจะล่วงเลยแดนแคว้นฉิมพลี
มองธาราไหลหลั่งยังสะทก
สะท้านอกสะเทือนฝั่งทุกครั้งที่
ละสายตามาพบบรรจบนที
พลันฤดีก็นวยนาดหลงลาดลอย
ศิโรราบอย่างง่ายดายใจง่ายนัก
เพียงหลงรักก็พลันจิตไปคิดน้อย
กลั่นคำหวานเป็นสำเนียงเพียงสำออย
ใจหลุดลอยแต่เมื่อไหร่..ไม่รู้เลย
รู้เพียงว่าตระหนักได้..ใจหวงหึง
ห้อตะบึงลักพาน้องมาครองเฉย
การณ์ที่เห็นเป็นมากว่า..ที่ว่าเคย
ใจนี้เอย..ลืมเสียสิ้น..ศีลธรรม
ในภายหน้าชะตากรรมคงนำโศก
ให้หลอนโลกท้นระทมเพราะคมขำ
ดูดวิญญาญ์พญาครุฑสุดระกำ
ได้ดื่มด่ำ..ก็ราวเหมือน..จะเปื้อนคาว
1444
9
0
หน้าส่วนตัว
