ม้าลาย
หัวเราะร่าสะใจใช่ไหมนั่น
มองเย้ยหยันเหยียดหยามสมน้ำหน้า
เธอไม่มีหัวใจในสายตา
จึงไม่เห็นคุณค่าของใครใคร
ความภักดีมีค่าแค่ฝ่าเท้า
ตามเทิดทูนต้องสูญเปล่าอีกเท่าไหน
ย่ำเหยียบย้ำซ้ำทั่วทั้งหัวใจ
เปรียบเช่นสัตว์รับใช้มิใช่คน
หลังรอยยิ้มคือแววตาความอาฆาต
หลังรู้เช่นเห็นชาติความฉ้อฉล
หลังหลอกหน้าไหว้พระสุดจะทน
หลังรู้กลหันหลังแยกทางกัน
ที่สุดแห่งนิยามของความชั่ว
แปลตรงตัวเธอเห็นว่าเป็นฉัน
มืดมนไร้หนทางเสียอย่างนั้น
จะมัวฝันหาสถานวิมานใด
ปากยิ้มถ่มน้ำลายรดใบหน้า
เหยียดหยามในแววตาเกินกว่าไข
เยิ้มจนหยดกรดหมายละลายใจ
อย่าหวังเลยจะกลับไปไม่มีวัน
2779
5
0
หน้าส่วนตัว
