คีตากะ
อันช้างม้าวัวควายมากมายป่ายังนำมาฝึกหัดดัดนิสัยสิ้นผยองพองขนกมลในสันดานไพรดิบเถื่อนเลือนมลายความพยศหมดไปในจริตกลายเป็นมิตรก่อประโยชน์โทษห่างหายเลิกร่อนเร่พเนจรซ่อนเร้นกายเคยดุร้ายกลายเชื่องเรืองปัญญาแต่จิตคนวายวุ่นทั้งขุ่นข้องเดี๋ยวร่ำร้องเดี๋ยวหัวเราะเพราะตัณหาเดี๋ยวก็มืดเดี๋ยวสว่างสร้างมายาคอยผลาญพร่าเจ้าของต้องทุกข์ทนกลับเพิกเฉยปล่อยไปไม่ฝึกหัดทรมานสัตว์ในจิตคิดฝึกฝนจึงเป็นบ้าเป็นหลังเวียนวังวนหนีไม่พ้นหมองเศร้ากร่อนเผาทรวง*** ภาวนา คือการอบรมใจให้ฉลาดเที่ยงตรงต่อเหตุผลอรรถธรรม รู้จักวิธีปฏิบัติต่อตัวเองและสิ่งทั้งหลาย ไม่ให้จิตผาดโผนโลดเต้นแบบไม่มีฝั่งมีฝา ยึดการภาวนาเป็นรั้วกั้นความคิดฟุ