พุด
สุดปลายสายรุ้งแห่งความฝัน
มหัศจรรย์แสงทองยามอุษา
หยาดน้ำค้างไพรวะวิบวับงามจับตา
หมู่นกกาผกโผผินบินจากรัง
เทพีไพรยิ้มกับฟ้ากว้างสว่างใส
เริ่มต้นใหม่ตราบชีพนี้ยังมีหวัง
แม้นเบื่อหน่ายในวัฏฏะว่ายวนวัง
ราวกรงขังทุกข์ชีวีใช้หนี้กรรม
อยากหยุดรักเอาไว้เพียงแค่นี้
ก่อนฤดีจะหวามไหวใจถลำ
สู่ห้วงรักเหวลึกอันมืดดำ
สายน้ำตารินร่ำยามพรากลา
อยู่กับธรรมะธรรมชาติ
บริสุทธิ์สะอาดมิ่งขวัญหล้า
ใจอรชรอ้อนจุมพิตพสุธา
คงดีกว่ายอมภักดิ์ใครให้ใจตรอม...!
.............................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song129.html
หยาดน้ำฝน หยดน้ำตา
หยาดน้ำจากตา นางฟ้าที่ตรมอารมณ์
1354
5
0
หน้าส่วนตัว
