ล่องเรือมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ มีแต่ช้ำตรมจิตต้องผิดหวัง เป็นคนเรือเขาเบื่อมีแต่ชัง ไม่อยู่ยั้งเที่ยวเร่พเนจร น้ำกับฟ้าคลื่นลมห่มแทนผ้า มีฝูงปลาลมใต้ฝุ่นหนุนแทนหมอน เสียงเครื่องจักรแวดล้อมกล่อมให้นอน อยากหาคนอาทรสักหนึ่งคน ได้แต่หวังตั้งใจไว้แน่วแน่ ไม่ยอมแพ้โชคชะตาหาผู้สน ที่เข้าใจชีวิตคิดอดทน ใช่ร้อยลิ้นกะลาวนมาล่อลวง ล่องเรือมาหารักอยากพานพบ หากประสบรักจริงมอบสิ่งหวง คือหัวใจซื่อใสให้ทั้งดวง เป็นคู่ควงชั่วชีวิตนิจนิรันดร์
1532
7
0
หน้าส่วนตัว
