บ้านนอก ณ คอกนา มีมารดาและบุตรชาย อยู่อย่างพอสบาย แม้ฝืดเคืองเรื่องเงินตรา มีนาอยู่หลายไร่ ไถดะไว้ใช้หว่านกล้า ลูกชายไปทำนา ส่วนมารดาเตรียมเข้าครัว "แม่เอ๊ยข่อยไปก่อน แอกอีด่อนดะไว้ทั่ว พาข้าวเอาให้นัว ฟ่าวเฮ็ดครัวไปส่งนา" "สายสายพระจังหัน กะสิทันอยู่ดอกหล่า ฟ่าวไป๋อย่าให่ซ้า ข้าวซ่ามปลาสินำไป๋" ตะวันผันผ่านหัว แม่ของตัวมัวอยู่ไหน ปลดแอกอีด่อนไว้ นั่งแค้นใจรอมารดา ผู้แม่ยักแย่วิ่ง เดินตรงดิ่งใจห่วงหา ลูกชายที่ปลายนา หิ้วตะกร้าพาข้าวไป