หน้าส่วนตัว
* สนธยา พาใจ ให้ครุ่นคิด
ความมืดมิด กรายมา พร้อมสายฝน
พิรุณพริ้ว โปรยปราย จากเบื้องบน
พาให้คิด ถึงคน ที่อยู่ไกล...
ฝันงดงาม ยามนิทรา อวลไออุ่น
หอมกลิ่นกรุ่น นวลนาง มิห่างหาย
คิดถึงเจ้า ทุกราตรี มิมีคลาย
ตราบวางวาย ยังไม่สิ้น คิดถึงเอย....ฯ
1952
8
0
