คนดูแลห่วงใย จะผลักไสกันได้ลง หรือเธอไม่มั่นคง ไปลุ่มหลงที่ตรงไหน หาใครได้เท่าฉัน คืนหนาวนั้นห่มผ้าให้ ยามร้อนจะช่วยคลาย พัดวีให้ได้เย็นใจ ยามหิวจะหุงหา ทั้งข้าวปลามาเตรียมไว้ จะงอนง้ออยู่ร่ำไป เพื่อไม่ให้เธอขุ่นเคือง ป่วยไข้จะใกล้ชิด แนบสนิทคอยปลอบขวัญ หายามาให้ทัน เพียงเธอนั้นได้หายดี กลับมาร่วมเคียงหมอน อย่าให้นอนแค่ฝันถึง แสนห่วงหวงห้วงคำนึง ใจฉันจึงพร่ำวาจา จะไม่มีใครอื่น ขอเธอคืนกลับได้ไหม สัญญาด้วยหัวใจ ไม่รักใครนอกจากคุณ @@@@@@@@@ จะขอยืน