คนกุลา
.
นั่งอยู่ริมหน้าต่างใจชั่งโปร่ง
ยังอยู่โยงจับตาหน้าจอฝัน
เคยลำบากยากเพียงใดใจฝ่าฟัน
ฤๅยอมให้ขวัญนั้นเสียหายใต้มือเรา
เมื่อทำใจไม่ได้ต้องให้จบ
อาจไม่พบกันใหม่ในวันเหงา
ในบางวันที่ที่นี่ไม่มีเรา
หวังเพียงเอาใจดวงนี้เพื่อพลีพลัน
โปรดจงได้เข้าใจตามไปด้วย
และจงช่วยเอาใจใส่ในไฟฝัน
กลางหัวใจไหวว่างยังเงียบงัน
น้ำตาจันทร์คงแสนโศกวิโยคใจ
ทั้งเขียนสานสรรค์สร้างอย่างงานศิลป์
อ่านงานรินร่ายระบายดอกไม้ไหว
ไม่โกรธเกลียดใครบ้างเพียงบางใคร
เพียงหัวใจคนกุลาไม่กล้าทน
ผลทนอยู่หากผู้อื่นฝืนลำบาก
สู้ระเหเล่จากสู่ฟากหน
แต่หากไปอย่างเงียบเชียบและเยียบยน
แบบนั้นคนกุลาไม่กล้าทำ
1699
43
0
หน้าส่วนตัว
