ธรรมาภิวัฏ
..ยามบ่าย
คลับคล้ายไม้แมกแอบอัม-
พรร่มพอรื่นไพรสันฑ์
ให้โบกตะวันเวลา
เพียงใกล้พร่ำเพรียกเรียกมา
ตามรู้แหล่งรา-
ตรีรับระงับร้อนลน
เพียงชื่นแจ่มเจิดเทิดท้น
..ดื่มด่ำอารมณ์
ใต้ต่ำระบำราตรี
..พลบพล้อย
ร้อยพลบพรมมาป่านี้
.คล้อยคล้อยในที
ให้มีวิเวกเมฆลอย
เขาว่าเราเพียงได้สอย
..ร้อยร่ำด่ำดอย
กลางเถื่อนถึกพงดงพา
กระซิบตามไตร่เวลา
กล้ำไกลปักษา
เวหาร่อนร่ายพรายลม
แอบมองยามพลบลบลม
..ตะวันฉ่ำยล
ให้คนหวลห้อยคอยคลอ
ดังแอบอิงเอ่ยเคยรอ
.เคลียเคล้าเคียงคลอ
พอได้ห่มไอไล่เย็น
ยามรุกยามทุกข์ยากเข็ญ
.
.เพียงเราไ