เราเพียงเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง คนที่ซึ่งไม่มีอะไรให้เธอได้มากมาย ที่มีให้ก้อเพียงความห่วงใยห่วงหา ที่มีภายในใจที่ให้เธอเสมอมา ไม่มียศฐาบรรดาศักดิ์เทียบใครเค้า ไม่มีเงินทองมากมายกองล้นฟ้า มีเพียงหัวใจที่รักเธอเสมอมา มีแรงกายที่จะดูแลเธอตลอดไป เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง คนที่ซึ่งไม่มีอะไรเชิดหน้าชูตาได้ นางฟ้าอย่างเธอจะหันมามองบ้างไหม คนที่ให้เธอได้เพียงใจที่มั่นสัญญาว่าจะรักเธอ... ตลอดไป เฮ้อ ไปๆ มาๆ มันออกมาได้อีกกลอน มั่วๆ ได้ไงไม่รู้ แต่มันก้อออกมาจากใจ