กระต่ายใต้เงาจันทร์
หรือสิ้นแสงหมดแรงแห่งดวงจิต
ความมืดมิดปลิวหล่นปนลมหนาว
ไร้สีแสงส่องระยับให้วับวาว
เป็นหิ่งห้อยรวดร้าวไร้เงาจันทร์
รอเดือนดาวแสงสุดท้าย ณ.ปลายฟ้า
โปรดส่องมาแต่งเติมเพิ่มสีสัน
ฉันเหนื่อยล้าอ่อนแรงลงทุกวัน
เป็นหิ่งห้อยหมดไฟฝันวันลับดาว
กระพริบพร้อยเลือนแสงแห่งคุณค่า
มีน้ำตาปนน้ำค้างช่างเหน็บหนาว
เจอพายุโดนลมฝนหลายครั้งคราว
อยากเหิรหาวกลับร่วงหล่นบนพื้นดิน
กลางปีกบางบินโรยแรงอย่างอ่อนล้า
เบื่อปัญหาที่พานพบไม่จบสิ้น
คงหมดแรงสิ้นแสงแห่งชีวิน
บินหลงทางแดนดินถิ่นอันตราย
เหลือแค่แสงเพียงน้อยนิดเลือนริบหรี่
พอกันที่จุดจบพบที่หมาย
นอนหลับตามีน้ำตาจากลาตาย
หยุดลมหายใจเฮือกสุด