ฤกษ์
ตามกำหนดทศมาสไม่คลาดเคลื่อน
ความเจ็บปวดย้ำเตือนเกินทนไหว
เหงื่อรินหลั่งหลังแข็งทุรนทุราย
ลมเบ่งมาเป็นสายเรี่ยวแรงมี
เจ็บเกินเจ็บปวดย้ำกล้ำกลืนได้
เต็มหัวใจยอมดิ้นสิ้นชีพนี้
เฝ้ารอคอยยอดชีวันนานเกือบปี
เสียงอุแว้ดังดีเจ้าพุ่มพวง
เด็กผู้ชายตัวน้อยกะจิ๊ดริด
เปล่งเสียงรับแสงอาทิตย์ถึงแดนสรวง
ขอให้แม่อิงแอบไว้แนบทรวง
ได้ของรักของหวงมาชื่นชม
ถึงวันนี้ยี่สิบเก้าเวียนบรรจบ
กราบน้อมนบแม่ก่อนเป็นปฐม
ลูกระลึกถึงคุณค่าน้ำนม
หากแม่อยู่คงได้สมดวงฤทัย
ลูกของแม่คนนี้มีคุณค่า
ก่อเกิดมาเติบใหญ่ไม่เสียหลาย
ยังประโยชน์สังคมสมชาติชาย
แม่ไม่อายลูกตนเป็นคนดี
เป็นกุศลผลบุญคุณของแม่
ที่เ