อาภาภัส
กลอนหก
ไร้แรงบิน
รอนรอนอ่อนล้ารวยริน
โดดเดี่ยวผินผกตกหงาย
ร่อนร่วงเร่ร้างเดียวดาย
ตราบตรายกายกกพกเงา
คืบคลานผ่านวันผันเดือน
ยลยินเยือนวอดว้างเฉา
อนาถหนอท้อแท้ตัวเรา
ชีพอับเฉาถ่วงธาตรี
เกาะคอนขับเคี่ยวหรรษา
ชุบกายาไร้หมองศรี
แวดล้อมมวลเหล่ากินรี
ท่วงท่าทีชดช้อยเพลิน
ทำราวพราวเพริศเลิศฟ้า
สูงสง่าเทียมเมฆลอยเหิน
ยิ่งใหญ่แกร่งไกรเก่งเกิน
โฉบเฉี่ยวเนินแนวพนาวัน
พรานล่าพารุดทรุดโทรม
ขายเข้าโดมแดนฝากฝัน
คนเป็นเริงเล่นเต้นพลัน
ลืมทุกข์ทันทวีเทวษปลง
สุขกายอยู่ใยไฝ่จิต
สุขสนิทโอบอ้อมน้อมหลง
สุกใจไหม้หมดร้าวลง
สุขสุกคงคลุกเคล้าชีวิน
มองมุ่งพุ่งหาหน