ขณะที่ข้าพเจ้านั่งปล่อยตด หาพูดปดกลิ่นเน้นเหม็นเหลือหลาย เห็นคนอื่นเบือนหน้าจะบ้าตาย ช่างใจร้ายที่สุดมนุษย์เรา แค่ดมกลิ่นชินเถิดประเสริฐนัก ใยหาญหักกล้ำกลืนทำฝืนเล่า เพียงลมพัดสักครู่ก็ดูเบา กลิ่นที่เน่าก็หายมลายไป ฝึกจิตไว้ให้ชินทุกกลิ่นรส แยกบริบทสรรพสิ่งจริงเท็จไว้ เหม็นหรือหอมดอมดมบ่มข้างใน ล้วนหาได้จีรังและยั่งยืน
1508
23
0
หน้าส่วนตัว
