นักสืบ ไร้อันดับ
ฟ้าบันดาลอินทร์พรหมหรือลมร้าย
ทั้งดินทรายหมายคิดให้จิตหวั่น
เมฆทะมึนลอยผ่านม่านแสงจันทร์
เธอและฉันต้องพรากจากกันไป
ฉันคงผิดคิดให้เธอใกล้ชิด
ใช้ชีวิตด้วยกันวันไหนไหน
อยู่ด้วยกันวันเศร้าอย่างเข้าใจ
ผูกสายใยให้กันทุกวันคืน
นั่งมองจันทร์ข้างเคียงมีเพียงฟ้า
ชมดาราด้วยกันวันเต็มตื้น
น้ำค้างพรมลมหนาวคราวกล้ำกลืน
นภาผืนคืนใจให้ผู้คน
จะประคองร่างกายที่หน่ายล้า
จากเวลาที่ผ่านมานานล้น
รักษาใจให้กันวันทุกข์ทน
ดูแลคนเคียงข้างอย่างตั้งใจ
ฉันเพียงคิดผิดพลั้งรั้งให้ตอบ
เธอไม่มอบตอบคำทำไฉน
ต่อแต่นี้จะอยู่สู้อย่างไร
สู้เพื่อใครเพื่อฉันอย่างนั้นฤา
ฉันได้ทำทุกอย่างหมดทางแล้ว
เพื่อด
1687
14
0
หน้าส่วนตัว
