น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
ดอกสีเหลืองดอกน้อยที่ลอยล่อง
ลมปลิวว่องพัดผ่านซาบซ่านเหลือ
มองชิงช้าในวัยเยาว์เฝ้าคลุมเครือ
ความทรงจำที่เอื้อเฟื้อตลอดมา
ฉันเริ่มต้นครวญเพลงบรรเลงจิต
ครั้นความคิดพาฉันนั้นผวา
จมอยู่ห้วงคำนึงถึงวันลา
ภาพนั้นยังติดตาไม่พร่าเบลอ
กลีบดอกไม้ในวันนั้นพลันเริ่มหล่น
ภาพความซนครั้งนั้น นั่นฉันหรอ
ภาพดอกไม้ที่โรยลา ล้าละเมอ
ในห้องเรียนที่ฉันเธอ เคยเจอกัน
วันที่แสนจะเปียกปอนในตอนเด็ก
ความกล้าหาญตอนเล็ก ไม่เปลี่ยนผัน
เธออยากอยู่ตรงนี้ ทุกวี่วัน
หรือว่าเธอจะจากกันให้หวั่นใจ
ในวันที่สายลมโหมโบกพัด
ฉันอยากขัดขวางเธอ ไม่เผลอไผล
ฝนกลับตกกระหน่ำ ทำช้ำใจ
ไม่สามารถรั้งเธอได้ ใจระทม
อ
791
7
0
หน้าส่วนตัว
