milkkyway
หัวใจของฉันคงแทบแหลกสลาย
หากวันหนึ่งบางสิ่งกลับกลายไม่เหมือนก่อน
วันเธอลืมสองเราเคยผ่านหนาวทุกข์และร้อน
ภาพสะท้อนกำลังใจที่เคยมีให้แก่กัน
ไม่ว่ามีอุปสรรคสักกี่ครั้ง
เราหยิบยื่นกำลังใจให้เสมอในทุกวัน
แม้ยามเจ็บและทุกข์ทรมานกับความฝัน
มือนี้มิเคยผันออกห่างจางจากไกล
ทุกทุกวันสิ่งต่างต่างรายรอบล้วนเข้ามา
ผ่านห้วงกาลเวลาที่กัดกร่อนให้หวั่นไหว
กี่ความเหงารุ่มเร้ายามเราไกล
ฉันคนไกลยังยึดไว้ไม่จากไกลให้ร้าวรอน
คอยย้ำเตือนตนเสมอไม่เผลอคิด
ค่าเพียงนิดไม่คิดตัวสำคัญก่อน
วันหนึ่งต้องมีเปลี่ยนแปลงและสั่นคลอน
ย่อมบั่นทอนให้เกิดการผันแปร
ทำใจรับเสมอในความจริง
และหยุดนิ่งฟังทุกสิ่งด้ว