อย่าอยาก..ลำบากหนา อยากนั้นพาไปหาทุกข์ สมอยากก็สมสุข แล้วก็ทุกข์ เมื่อยากอีก ตัดอยาก..ยากคณานับ มันเกิดดับ สุดสับหลีก หิวก็ทุกข์ สุขอิ่มอีก มันจุกจิกไม่จากจร ข่มใจไม่ให้อยาก แสนลำบากปากมันร้อน หน้างอและเง้างอน อยากเหยื่อป้อน แทบอ่อนใจ อยาก..อยาก ลำบากจริงหนอ สุขทุกข์รอ ล่อหลอกไว้ สวาปาม หลงตามใจ ก็เวียนว่าย ..ในวังวน ! .. ยากหลุดพ้น เพราะผลกรรม
1724
0
0
หน้าส่วนตัว
