เริ่มเข้าใจในความอ้างว้าง เหมือนหมดสิ้นทุกทางมีแต่ความเหงา ความห่างไกลนั้นเจ็บปวดเกินทุเลา ช่องว่างระหว่างเรา...นั้นยิ่งห่างไปทุกวัน เริ่มเรียนรู้ถึงความเศร้า ตั้งแต่วันที่สองเรา..ห่างไปวันนั้น อีกด้านของรัก..ที่เพิ่งรู้จักเมื่อห่างกัน ความห่างไกลนั้นไม่ทำให้ใจฉัน..ปรวนแปร แม้ต้องอยู่คนเดียวกับความว้าเหว่ แม้ต้องซัดเซกับความท้อแท้ แม้วันนี้อาจมีบางครั้งที่อ่อนแอ ใจขาดคนดูแล..เหลือเพียงแค่...ความเหงาใจ
1218
1
0
หน้าส่วนตัว
