คนตัวเล็กเด็กรากหญ้าประสาซื่อ เดินยื่นมือหย่อนบัตรหน้าชัดหม่น ด้วยกรำงานหว่านไถนาไร่จน หวังสักหนเถิดนะนายกดี กี่คนโก้ใหญ่โตจนคับบ้าน ที่เดินผ่านสภาน่าบัดสี กี่ผู้นำล้ำยุคโลกเสรี จึงจะมีผู้นำนำพัฒนา เห็นมีแต่ส่งเสริมตนและพวก แม้ถูกจวกทุกวันยังปั้นหน้า อนาถแท้แม่พ่อปวงประชา อนิจจาสังคมจ่อมจมจัง ยุคคนดีหนีไกลเบื่อหน่ายแล้ว ขอฉัตรแก้วไตรรัตน์ร่มฉัตรตั้ง นำศีลธรรมกลับคืนฟื้นพลัง เยาวชนรุ่นหลังโปรดชั่งใจ ---------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๓๑ มกราคม ๒๕๔๙