ผู้หญิงสีม่วง
ยิ่งอยากอยู่ใกล้..กลับยิ่งไกลห่าง
ยิ่งเดินยิ่งเหมือนทาง..ถูกเสริมเติมต่อ
ยิ่งปากบอกไหว..แต่ใจกลับท้อ
ยิ่งตั้งตารอ..ยิ่งเหมือนเลือนลาง
ยิ่งอยากจะได้..กลับยิ่งไม่ได้
ยิ่งคว้ายิ่งไขว่..กลับหนีไปให้ห่าง
ยิ่งอยากมองเห็น..กลับถูกเร้นอำพราง
ยิ่งเธอลาร้าง..ยิ่งผนึกกลางระหว่างใจ
ยิ่งหมดแรงรัก..กลับยิ่งเจ็บร้าว
ยิ่งอยากจะก้าว..กลับยกเท้าไม่ไหว
ยิ่งอยากเลิกรัก..กลับยิ่งลึกลงไป
ยิ่งฝืนตัดใจ..กลับยิ่งใฝ่ในกัน
ยิ่งถอยหลีก..กลับปลีกไม่พ้น
ยิ่งเหมือนอับจน..หม่นในใจฉัน
ยิ่งไม่อยากเห็น..กลับได้เห็นทุกวัน
ยิ่งตัดรักสะบั้น..กลับเหมือนถูกหั่นหัวใจ
ยิ่งฝืนรัก..ยิ่งเจ็บปวด
ยิ่งเลิกรัก..ย
1812
8
0
หน้าส่วนตัว
