หน้าส่วนตัว
เนิ่นนานผ่านมากี่นานเนิ่น
ไกลเกินความรู้สึกนึกไปหา
ผ่านพ้นกี่วันคืนเวลา
หลากเส้นทางท้องฟ้าฤดูกาล
ชอกช้ำซ้ำซากอยากจะรัก
สมดั่งหวังพิงพักพบผ่าน
หยุดเวลาหัวใจไว้ชั่วกาล
อวสานความรักที่ไขว่คว้า
ค่ำเช้า...สัมผัสสายลมผ่าน
วันคืนอ่านบทกลอนอ่อนล้า
หลับฝันข้ามห้วงช่วงเวลา
เหว่ว้าคว้าเงาเฝ้าคอยใจ
ตื่น..
1 มิ.ย. 2551
842
0
0
