ชมพูภูคา J.
เริ่มแรกรักดอกร่วงโรยมาผลิช่อ
ก้านกิ่งก่อเกี่ยวกระหวัดพลัดใบอ่อน
หอมอบอวลอิ่มเอมอ้อนล้อภมร
ยามรักร้อนโรยรื่นระบือไกล
พอคืนคล้อยคืบคลานเคลื่อนผันผ่าน
ดอกรักหวานหว่านไว้เริ่มหวั่นไหว
กลิ่นก่อนหอมกลืนกลับลาร้างไกล
ดวงฤทัยทดท้อแทบทุกทาง
พบทางแยกแยบยลฤาย้อนยอก
ใกล้เพียงศอกสับสนเกินสะสาง
รักร่วงโรยร้างเลื่อนแลเลือนลาง
มองเส้นทางมืดหม่นมัวหมองใจ
หากเยื้องย่างทางยาวไกลให้ยืดเยื้อ
ช่องทางเอื้อเช่นไรช่างเฉไฉ
ทางหนึ่งเผลอพลั้งพลาดพิลาไลย
อีกเส้นไซร้สิ้นแสงสุดมิส่องมา
จึงทางแยกหรือแยกทางยั้งยืนหยุด
การเร่งรุดก้าวร้าวราวเร่งหา
จะอับจนทนทุกข์ท้อที่ทำมา
หยุดหันหาหนทางเหินห่างไกล
1236
3
0
หน้าส่วนตัว
