พี่เฝ้าพี่เพ้อเหม่อมอง นวลน้องคนงามทรามวัย หลงรักน้องนางปักใจ ทำไงให้เจ้ารู้ได้ จะบอกพี่คงไม่กล้า มองหน้าก็ยังสั่นไหว แต่กลัววันหนึ่งจากไกล ไม่ได้บอกเจ้าคนงาม ทำใจทำไงดีเล่า ให้เจ้าได้รับได้รู้ ว่ารักปักใจโฉมตรู แค่รู้ก็พอแล้วใจ เฝ้าคิดเฝ้าค้นและหา มายาบอกรักจากใจ แต่คิดแต่ค้นเท่าใด ไม่เจอะไม่เจอสักที สุดท้ายจึงเอ่ยคำนี้ ว่าพี่รักเจ้าจับใจ เจ้าคิดกับพี่ฉันใด บอกให้พี่ฟังทีเทอญ
707
1
0
หน้าส่วนตัว
