คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
วันหมุนเปลี่ยนเวียนเวลามานานครัน
วันเป็นวันก็เมื่อมันได้ผันเปลี่ยน
วันเป็นวันเมื่อมันผันวันมาเวียน
เราได้เรียนอะไรไหมในทุกวัน
ว่าคนเราก็เช่นวันที่ผันเปลี่ยน
เราวุ่นเวียนวุ่นแท้ไม่แปรผัน
หากวันเปลี่ยนไม่ได้เรียนอะไรกัน
เสียดายวัน มันหมุนไปไม่หมุนทวน
บางทีที่จิตไหวใจก็หวั่น
ในบางวันอาจว่าวอน ขอย้อนหวน
ถึงวันเก่าที่เราร่ำเคยคร่ำครวญ
แต่ก็ล้วนครวญเปล่าปลี้ไม่มีมา
ผ่านวันหนึ่งซึ่งผ่านแล้ว แล้วผ่านพ้น
ผ่านทุกหนพ้นทุกแห่งเสียแรงหา
ไม่มีใคร อาจหาญหวนทวนเวลา
จงจำว่า "ฆ่าเวลา คือ ฆ่าตน"
.
..จำทุกหน "ค่าเวลา คือ ค่าเรา"
1174
1
0
หน้าส่วนตัว
