อาภาภัส
อากาศยามบ่าย ของวันที่ ๑๔ เมษายน๒๕๔๗ มันช่างร้อน แต่ยามที่อยู่หน้าเครื่องคอมเวลานี้และได้อ่านเรื่องที่ใครสักคน เขียนถึงใครสักคน ความร้อนมันลดอุณหภูมิลงอย่างไม่หน้าเชื่อ มันเป็นความรู้สึกภายในใจของชายคนหนึ่งที่เขาใช้ชีวิตเพื่อการงาน เพื่อตัวหนังสือ เพื่อสิ่งที่ทำให้หัวใจเขากระตุก แสดงถึงการเข้าใจในชีวิต
และในท่ามกลางบรรยากาศที่ร้อนระอู กลับมีกระไอรักที่ชุ่มฉ่ำเย็นของเขารดรินจากใจของเขา และนึกถึงยอดหญิงอันเป็นที่รักของเขา ไม่อยากเชื่อเลยนะว่าเขารู้จักคำว่าซึ้งและความคิดถึง
อาจเป็นเพราะวาจาที่ดู ถอดหัวใจออกมา ฉันนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อ่านงานของเขา แล้วฉันอยากให้เขารู้สึกดี โธ่ก็