เปรียบใจคน ยโส และโอหัง เปรียบได้ดั่ง เสือน้อย คอยพยอง ว้าข้าเก่ง ใจนึก คึกลำพอง คอยกัดกิน เพื่อนผอง ไม่มองใคร ใครจะว่า เสือใหญ่ แต่ใจนึก บ้างก็คึก นึกคง ยังสงสัย ใหญ่ตัว ไม่ออก นอกพงไพร ถ้าออกไป คงไม่ต่าง จากสัตว์คน อยู่ในกรง กล่องแกลน แสนอึดอัด อัตคัด ยิ่งยวดยัด ยิ่งขัดสน เป็นสัตว์เลี้ยง แย่งยื้อ ในมือคน เจ็บใจทน ร่ำร้อง ในห้องกรง เป็นสัตว์เลี้ยง อยู่ใน เงื้อมมนุษย์ พยัคฆ์เสือ แสนสุดใจ ไร้พิษสง เป็นเหมือนดั่ง แมวน้อย คอยข้างกรง ไร้พิษสง จนหนทาง จากจรไกล
1584
4
0
หน้าส่วนตัว
