คนกุลา
๐ ม่านสายหมอกหยอกล้อคลอภูเขา
เมฆทึมเทาเย้าเอินกับเนินผา
ขาวรำไรไล่ลอยทะยอยมา
ราวกับว่าฟ้าราดสีวาดลง
๐ หากว่าฟ้าคราคล้ำดำทั่วฟ้า
แสงทองทาเริ่มแดงเรื่อแรงหลง
ดวงตะวันดั้นมาหาพ-วง
ราวซื่อตรงกับเพลาต้องมาเยือน
๐ ย้อนคราวเก่าเยาว์วัยได้ขับขาน
หนุมานหาญกล้าหาใครเหมือน
เข้ายื้อยุดหยุดหมายให้แชเชือน
หวังบิดเบือนหน้าที่สุริยัน
๐ อาทิตย์เจ้ากล่าวว่าหาทำได้
เราต้องไปตามกำหนดกฎสวรรค์
อรุณรุ่งต้องรับต่อทอแสงจันทร์
ทำได้นั้นเพียงชักรถให้บดบัง
๐ หลบเหลี่ยมอิงสิงขรผ่อนแสงกล้า
เพื่อเลี่ยงตาเคลื่อนผ่านไปด้านหลัง
เป็นอุบายหมายจะพอประทัง
ให้พอตั้งตัวย้ำได้ทำงาน