ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ
. หันมองกลับหลัง.....ความทรงจำที่ผ่าน
ซากตอตะโกลุกไหม้ไม่เหลือเศษถ่าน
เป็นเพียงขี้เถ้า....ร่องรอยของวันวาน
ปล่อยดิ่ง จ่อมจม อยู่ใต้ทะเลลึก
มันคือความรู้สึก รู้สึกคิดถึงในบางครั้ง
เธอคือ คนหนึ่ง ผู้หญิงที่จุดประกายความหวัง
เธอคือ ความรักครั้งหนึ่ง ที่ฉันว่ายน้ำด้วยมือเพียงข้างเดียว
กลางสายน้ำเชี่ยวกราก ทั้งที่ฉันว่ายน้ำไม่เป็น
จีรนุช เธอคือเกาะหนึ่ง งดงามซ่อนตัวอยู่ในทะเล
ฉันคือปลิงอัปลักษ์........เธอไม่เห็นความเท่ห์
เสน่ห์ที่เธอมองไม่เห็น และปฏิเสธ มัน
ความบริสุทธิ์ จริงใจ จากฉันไม่มีความหมาย เธอมองข้ามผ่าน
สาวน้อย เธอคือ ความยั่งยืน