หมอกจาง
ทำงานเหนื่อยสายตัวแทบขาด
ยกมือปาดเหงื่อไหลที่ท่วมหน้า
เหมือนวันนี้มีคนแห่แหนมา
คือวันเข้าพรรษามาทำบุญ
เป็นเด็กดีที่ฝากตัวอยู่ในวัด
ด้วยอัตคัดจึงฝากพระเกื้อหนุน
เรียนวิชาหาไว้ใช้เป็นทุน
ทดแทนร่มใบบุญด้วยแรงกาย
เดินตามพระต้อยๆในยามเช้า
กว่าจะได้กินข้าวก็ยามสาย
วันนี้มีคนทำบุญมามากมาย
เป็นเด็กวัดก็นึกอายเจ้าแก้มแดง
เสร็จจากงานยังต้องกินทีหลังพระ
เจ้าหน้าสวยก็ไม่ผละเหมือนจะแกล้ง
เขากลับกันหมดแล้วเจ้าแก้มแดง
นั่งคุยแข่งจนหลวงพี่ลืมข้าวปลา
แสนหิวจนท้องร้องโครกคราก
จะพูดบอกก็กระดากกลัวเขาว่า
เจ้าหน้าใสก็ยังจ้อตาต่อตา
ได้แต่คิดหลวงพี่จ๋า อย่าลืมฉัน..