เสือยิ้มมุมปาก
ไม่สายเกินไปใช่ไหม
สำหรับการเริ่มต้นใหม่กันอีกครั้ง
จำได้ไหมใครคนหนึ่งผู้ซึ่งยัง
ฝากความหวังไว้แด่เธอเสมอมา
ยามใดที่เธอร้าวรวด
เขาคนนั้นจะเจ็บปวดไม่น้อยกว่า
ยามที่เธอชอกช้ำหลั่งน้ำตา
ใจของเขาก็ปวดปร่ามิแพ้กัน
อะไรอะไรในชีวิต
เราย่อมมีสิทธิ์ลิขิตฝัน
แต่ฝันนั้นใช่จะจริงทุกสิ่งอัน
รักจะฝันรักจะใฝ่ต้องไม่กลัว
จำได้ไหม
วันที่ฟ้าสดใสกลับมืดสลัว
วันที่สายชลหม่นมัว
วันที่เธอรู้ตัวว่าเสียใจ
โลกนี้ใช่มีเพียงเราเดียว
ที่หน้าเซียวอยู่ใต้ฟ้าอันกว้างใหญ่
ยามที่เธอเหว่ว้าทอดอาลัย
ยังมีคนอีกถมไปที่ทุกข์ทน
มองซิจ๊ะโน่นขอบฟ้า
ยามเย็นย่ำสนธยาก็มัวหม่น
ครั้นแสงทองส่องหล้านภาดล
ความมืดมนก็จา