ส่วนของหัวใจที่เธอแบ่งให้ น้อยเกินไปสำหรับใจฉัน เธอให้ไม่ถึงเศษหนึ่งส่วนพัน รักเรานั้นจึงสั้นสิ้นกันเสียที ส่วนความช้ำชอกที่ตอกย้ำ เกินจะจำลึกล้ำเหลือดี ย่อยยับแค่ไหนไยไม่ปราณี หวังเพียงขยี้ฉันให้แดดิ้น ความรักครั้งนี้มันสายเกินไป สายเกินไปกว่าให้รักคืนถิ่น ป่วยการหลอกกันให้ช้ำชีวิน ไม่อาจถวิลสิ้นรักแล้วเมื่อวาน ส่วนของหัวใจที่เธอแบ่งให้ เชิญรับคืนไปฉันไม่ต้องการ เธอให้ฉันน้อย...น้อยเหลือประมาณ รักจึงตายด้านสิ้นสุดกันที ฯ