ผู้หญิงสีม่วง
เส้นทางนี้..ไกลยิ่งนัก
เส้นทางแห่งรัก..ที่หยุดพักไม่ได้
หัวใจต้องมุ่งมั่น..ฝ่าฟันก้าวไป
จะใช้เวลานานเพียงใด..ไม่คำนึง
ยังอีกไกล..แค่ไหน
หนทางที่ฉันต้องไป..อีกเท่าไหร่กว่าจะถึง
ยังอยู่แค่ต้นต้น..หรือผ่านพ้นแล้วครึ่งหนึ่ง
อย่าเป็นเช่นการว่ายวนในบึง..วกไปเวียนมา
ไกลเพียงไหน..ฉันมองไม่เห็น
เหมือนสองตาถูกเร้น..เส้นทางข้างหน้า
อยากจะหยุดพัก..หักใจกลับมา
แต่สมองและสองขา..ทำท่า..ไม่ยอม
คงไม่ไกล..จนเกินคว้า
เริ่มเหนื่อยและล้า..เหมือนเดินไปทางอ้อม
แต่ยังฝืนทนไหว..แม้ใจจะตรมตรอม
เพราะปลายทางมีเธอฉันจึงยอม..พร้อมเต็มใจ
........................................