๑ ทำไมจิตใจมหาประชาชน หลงสับสนคับแค้นทุกข์แน่นไฉนชีวิตยังผิดถูกมิปลูกใย แตกต่างปล่อยวางใจให้ศรัทธา๑ คือทาสอำนาจกานเมืองผ่านเปลี่ยน มากบทเรียนกดขี่เห็นมิกล้าประชาธิปไตยใต้เปลือกตา เล่นเกมสามานย์ป่าเถื่อนเหมือนพิไร๑ สืบกาลสานเสรีแห่งชีวิต เรื่องถูกผิดคิดดีทำดีได้ประวัติศาสตร์บาดเห็นสิ่งเป็นไป บ้าอำนาจบาตรใหญ่ไร้ครรลอง๑ ทำลายทุกสิ่งกล้ำกรายอำนาจ คลั่งประกาศอาชญากรรมสยองมนุษยชาติหยาดเลือดนอง สำเหนียกเสียงเรียกร้องกองฟอนใด๑ จารสมัยไม่มีใดที่สุด
1620
2
1
หน้าส่วนตัว
