แทนคุณแทนไท
...๑...
เมื่อครู่พบเธอ ในความคิด
มาใกล้ชิด อยู่ในความชิดใกล้
ทั้งที่"เรา" แปลกหน้า "แปลกใจ"
อะไร! ทำไมแจ่มชัดจริง
เสมือนว่า และคล้ายเป็น
จินตนาการ มองเห็น ชัดเจนยิ่ง
ความรู้สึก สัมผัสสุข เพราพริ้ง
เธอคือ เจ้าหญิง วิมานนัย
แล้วใจรีบสอนใจให้สงบ
เราแค่พบเพื่อพรากจากไปใหม่
ความคุ้นชิน จะสิ้นความสำคัญไป
และเหลือไว้ แค่ "คุ้นเคย" คนเฉยชิน
...๒...
นี่แหละหนา ธรรมดา ประสาโลก
จะด่วน สุขโศก ไปถึงไหน
ความ ผูกพัน พบ พราก และจากไกล
ใคร! กำหนดโชคชะตา
เมื่อครู่เรา กล่าวลากันในความคิด
เคยสนิท กลายเป็น คนแปลกหน้า
เธอลับหาย ไปกับกาลเวลา-
-ที่เคยพาเธอมา จากฟ้าไกลไกล
พระอ
1676
10
0
หน้าส่วนตัว
