พุด
ลืม...ให้สิ้นซาก...
ฉันยกหูโทรศัพท์ แล้ววางลง
เป็นครั้งที่เท่าไร จำไม่ได้เลย
รู้แต่ว่าวางลง
โดยที่ไม่..แม้แต่ จะกดเลขหมาย ซึ่งจำได้อย่างแม่นยำ
ไม่น่าเชื่อเลยว่า.....
ใจของฉันจะสับสน ได้ถึงเพียงนี้....
หลายปีมาแล้ว..
ที่ฉันจะต้องโทรถึงคุณ ในวันนี้ เดือนนี้
เพื่อ อวยพรวันเกิดให้คุณ
นอกเหนือจากความปรารถนาดีที่อยากให้คุณ
มีความสุขมากที่สุดแล้ว
ฉันก็อยากให้คุณรู้ว่า
ฉันยังคงคิดถึงและรักคุณเสมอมา....นะคนดี
ทุกปีเช่นกันที่เสียงคุณจะตื่นเต้น ดีใจ
ไม่เปลี่ยนแปลง คุณคงดีใจและแสนภูมิใจ
ที่ยังมีผู้หญิงคนนี้
ยังคงโง่งม..เฝ้าหลงรัก หลงคอย
โดยรู้ว่า..ไม่..แม้แต่จะได้พบกัน