คราละมุนอุ่นหยาดยิ้มพิมพ์ว่าหวาน ปากน้ำตาลหอมขี้ฟันพันอักษร ส่งส่วยรักบรรณาการรวยคำวอน ก่อนจะนอน วางก่อนดิ ย่ำตะวัน คราละไมโอ๊ยหัวใจได้กระชุ่ม รินรักลุ่มจุ่มใส่ใจไว้จัดสรร เพียรรดน้ำโรยธาตุรักรักอนันต์ รักนิรันดร์ปันสัญญาตราติดตรึง คราละเลยเย็นหยาดเย้ยปล่อยร้อยขม หลากเงื่อนปมหยิบให้แก้ยากทั่วถึง ครั้นเจอหน้าหลบสายตาพร่าคำนึง หมดสายใยสิ้นรักซึ่งเคยพักใจ คราละม่อมอู๊ยมือไม้ใคร่หวดเหวี่ยง พูดภาษาพาสำเนียงยากเคียงใกล้ เหมือนเป็นเสี่ยงประทับจิตประดับใจ ละลายไฟเผาน้ำสื่อสิ้นรักเธอ..