ถึงรู้ว่าเขาหลอกตอกให้ช้ำ ถึงเขาทำเราปวดแสนรวดร้าว ถึงเขาทำเราเจ็บ ๆ ทุกคราว ถึงน้ำตาร่วงพราวทนหนาวใจ แม้เขาแกล้งหลอกทำให้ช้ำชอก แม้เขาหลอกว่ารักล้นยังทนไหว แม้เขาแกล้งย่ำยีขยี้ใจ แม้เขาไม่มาสนยังทนรอ ทั้งที่รู้เขาทิ้งไปใจยังรัก ทั้งที่หักห้ามใจกระไรหนอ ทั้งที่รู้ว่าโง่เง่ายังเฝ้ารอ เจ็บให้พอสมน้ำหน้าอยากบ้าเอง