เหลือแค่เราสองคน อย่างกังวลเลยจอมขวัญ จะข้ามผ่านคืนวัน อันทุกข์ตรมถมทวี หลับตาเ ถิดลูกน้อย พ่อเฝ้าคอยอยู่ตรงนี้ อย่าร้องไห้คนดี แม้ไม่มีแล้วมารดา หมดบุญจึงจากกัน สู่สวรรค์ ณ ชั้นฟ้า แม่เจ้าสิ้นชีวา มิกลับมาอีกต่อไป โอ๋โอโอ่ละเห่ จะผูกเปลคอยแกว่งไกว หลับเถิดหนาดวงใจ อย่าอาลัยเศร้าโศกา สักวันเจ้าเติบใหญ่ คงเข้าใจลิขิตฟ้า พบพลัดพรากจากลา เป็นเรื่องธรรมดาของคน