หน้าส่วนตัว
เดินเลาะเลียบ ไปตาม ทางชายหาด
ขอบฟ้าพาด ทะเลใส แย้มแช่มชื่น
แดดอ่อนอ่อน ตะวันลับ ความมืดกลืน
แสนร่มรื่น เดินเคียง กันเรื่อยไป
คลื่นส่งเสียง ร้องเรียก เพรียกจักหา
กระทบฝั่ง ธารา เป็นฟองใส
ชวนให้มอง ชวนให้ดู เย้ายวนใจ
ใจลอยไป สุดฟ้าไกล มิกลับคืน
สายลมพัด เสียงดัง ก้องในหู
เตือนให้รู้ เรียกสติ ไม่ให้ตื่น
ว่าทุกสิ่ง ที่รับรู้ มีจุดยืน
มิเป็นอื่น ธรรมชาติ ที่สร้างมา
เราจักต้อง ทิ้งไว้ เพียงรอยเท้า
ทุกทุกก้าว เก็บกลับไป ใจห่วงหา
อยากจะเห็น เป็นเช่นนี้ ทุกทุกครา
ที่กลับมา เยี่ยมเยียน พักผ่อนใจ
932
13
0
