กวีบ้านไร่
หมดความหวัง หลังรู้ประกาศผล
เกือบวายชนชื่อไม่มีที่ในฝัน
คณะเด่น มหาลัย เขาเรียนกัน
แต่เรานั้นเดินคอตก จากชุมชน
ณ ตอนนั้นน้ำตามาจากไหน
ไหลนองไป ชาติชายอับอายล้น
ตั้งสติคิดได้ในกมล
ชีวิตคนไม่ใช่อยู่กับที่เข้าเรียน
จึงสมัครเรียนต่อ ราชภัฏ
วางเกณฑ์จัด หมั่นเรียนฝึกอ่านเขียน
สานต่อฝัน ตั้งหน้า มาพากเพียร
จบการเรียนก็ได้ใช้ปริญญา
มาตอนนี้จบแล้วเป็นบัณฑิต
ชวนคบคิดถึงอดีตตอนศึกษา
จบที่ไหน ค่าของบัตรปริญา
จบออกมา ค่าตรี โทร ก็เท่ากัน
มาวันนี้ยังคิดและสับสน
ค่าของคน ใครเล่ามาสร้างสรร
คนเก่งดีเพราะปัจจัยอะไรนั้น
ช่วยตอบกันถามใจเราเข้าใจเอง