กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
ผมต้องขอโทษ และขออภัย ที่ไม่ได้ตอบเลย
แต่กระนั้น ก็ยังไม่สำคัญที่ว่า กลบทนี้ ผมแต่งผิดเยอะมากๆ
และก็ยัง งงๆ รวมถึง สับสน อยู่เช่นเดิม ต้องซ้ำเสียงพยัญชนะ
และสระ อย่างละ 2 คู่ ในหนึ่งบาท ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร
เห้ออ เรื่องแค่นี้ ยังไม่เข้าใจ ไม่สมชือกวีเลยจริงๆ อายตัวเอง
*สายลมโบยโชยพัดระบัดใบ
กวัดแกว่งไกวไหวพลิ้วละลิ่วล่อง
ดั่งดนตรีคีตกาลหวานทำนอง
ที่ขับร้องหมองหม่นระคนกัน
*ยามที่เหงาเศร้าใจใครจะรู้
เพราะพธูดูดายทำลายขวัญ
เจ็บแสนแสบแปลบซึ้งถึงชีวัน
จะอาสัญบั่นทอนพิษรอนราน
*เชิญเถิดหนายาหยีสุดที่รัก
เอาให้หนักชักดิ้นสิ้นสงสาร
ฟันให้ยับดับลงคงไม่นาน
ย่อม
1919
10
0
หน้าส่วนตัว
