ครูกระดาษทราย
หลังจากออกกำลังกายสายเหงื่อย้อย
ตะวันค่อยคล้อยเคลื่อนเลือนเวหา
ส่งสัญญาณขานขับลับล่วงลา
แวะร้านค้าซื้อของไปให้อาจารย์
ทั้งแครอทน้ำผักปั่นนั่นเต้าหู้
กล้วยน้ำว้าปลาทูขนมหวาน
แบ่งใส่บาตรมิขาดเหลือเผื่อไว้ทาน
แสนสำราญสนทนาพาทีกัน
สักทุ่มกว่าลาคุณครูหนูกลับแล้ว
โอ้ใจแป้วรองเท้า brooks ของฉัน
หายไปไหนไม่รู้คู่เป็นพัน
คงเหลือนั่นข้างเดียวเปลี่ยวเอกา
รองเท้ายางวางไว้ไยยังอยู่
นอกประตูรั้วนั้นมันลูกหมา
ตัวแม่เฝ้ามองลูกสุขอุรา
ลูกทั้งห้าท่าทางช่างซุกซน
เห็นของกลางข้างถนนบนกอหญ้า
เจ้าจำเลยทำหน้าตาฉงน
คาบรองเท้าเขาลากเล่นเย็นกมล
นี่หละคนบ่นปากหมาว่าตามจินต์
โชคดีจังยังเจ