เสรีใดไหนเล่าเท่าเสรีจิต จินตนิมิตสู่แดนดวงดอกไม้หวาน สู่สวรรค์บ้านนาดั่งวิมาน ลบลารานยามโศกเศร้าในหนาววัน หลับตานึกรำลึกถึงสายธารใส แมกไม้ไพรพะยอมป่าหม่นเมฆฝัน แลเห็นสายแสงทองดวงตะวัน เย็นแสงจันทร์พร่างพรายโลมไล้รวง ขอจุมพิตใบไม้หอม แล้วหลอมดวงใจสู่ไพรสรวง เก็บมาลัยเดือนดาวร้อยเรียงดวง คล้องขวัญทรวงประดับประทับใจ จิตดวงงามแจ่มพร่างกระจ่างยิ่ง สู่ความจริงกว่าจริงสว่างไสว อิสระรู้วางว่างหนทางไกล พบโลกไพรเงียบงามนิยามชีวิต....
1130
1
0
หน้าส่วนตัว
